Mehmet Demirer (Şiir)
Fırat söndüremez yanan ateşi
O günden giz taşır Zeyneb’i Kübra
Dünya’da bulunmaz benzeri, eşi
Resul’den iz taşır Zeyneb’i Kübra
Kaynağından aldı sabrı, irfanı
Rehber edinmişti canlı Kur’anı
Duydun mu rükû da yüzük vereni
Ali’den iz taşır Zeyneb’i Kübra
Bedenler bir yerde başlar bir yerde
Tahammül eyledi böylesi derde
Herkes anlayacak kalkınca perde
Zehra’dan iz taşır Zeyneb’i Kübra
Zeyneb’in ninesi Hatice ana
Kopyasıdır desen yakışır ona
Özetle söyleyim istersen sana
Nine’den iz taşır Zeyneb’i Kübra
Haksızlara karşı çıktı sürekli
Çetin imtihana Zeynep gerekli
Dost ve düşman gördü aslan yürekli
Hamza’dan iz taşır Zeyneb’i Kübra
Ali’nin, Zehra’nın gözünün nuru
Medine zatından alır onuru
Resulü Ekrem’in büyük gururu
İnci’den iz taşır Zeyneb’i Kübra
Bir başka örneği yoktur âlemde
Seyyid-i Şuheda yazan kalemde
İsmi zikredilir her bir elemde
Mercan’dan iz taşır Zeyneb’i Kübra
Ne yiğitler gördü erler meydanı
İçime dert oldu binlerce anı
Hele biri var ki vefa sultanı
Abbas’tan iz taşır Zeyneb’i Kübra
Velayet, sadakat Kur’an’ın emri
Raz-u niyaz ile geçirdi ömrü
İbadette cömert günahta cimri
Seccad’ tan iz taşır Zeyneb’i Kübra
Mesaj için Zeynep layık görüldü
Kerbela’da türlü sırlar verildi
Sabrı ile dini Mübin dirildi
Kur’an’dan iz taşır Zeyneb’i Kübra
Melekler not düştü tarihi güne
Yetmiş iki kurban verildi dine
Hiç kimse geçemez Zeynep’ten öne
Kevser’den iz taşır Zeyneb’i Kübra
Demirer’in birden gönlüne düştü
Kaleme damlayan gözünden yaştı
Bu görüşe ilham ile ulaştı
Talib’den iz taşır Zeyneb’i Kübra
MEHMET DEMİRER