Kur'an | Ehlibeyt

Allah ve Resulüne İtaat

Peygamberlik görevi gereği Allah Rasulünün bizlere tebliğ ettiği şeylerde ona mutlak itaat şarttır.

.
.

Ehlader Araştırma Bölümü

“وَاَط۪يعُوا اللّٰهَ وَاَط۪يعُوا الرَّسُولَۚ فَاِنْ تَوَلَّيْتُمْ فَاِنَّمَا عَلٰى رَسُولِنَا الْبَلَاغُ الْمُب۪ينُ”


İtaat, Allah’a teslim olmayı saygı göstermeyi, ibadet etmeyi ve O’nun kitabıyla amel etmeyi gerektirir. Okuduğum ayeti kerimede Rabbimiz Teâlâ hazretleri “Allah'a itaat edin, Resule de itaat edin. Eğer yüz çevirirseniz resulümüze düşen, apaçık bir tebliğden başkası değildir..”1 buyurarak hem kendisine hem de göndermiş olduğu o şanlı peygambere itaat etmemiz gerektiğini beyan buyurmuştur.

Peygamber Efendimiz (s.a.a.); “Bana itaat eden Allah’a itaat etmiştir. Bana isyan eden Allah’a isyan etmiştir.” buyurmak suretiyle kendisine yapılan itaatin gerçekte Allah’a yapılmış olduğunu ifade etmiştir.

Mutlak manada itaat yalnızca Allah’ın hakkıdır. Çünkü Allah, (c.c) insanlara el, ayak, göz, kulak, dil, dudak, sağlık ve sıhhat veren, mal ve evlat veren, neye sahip ve malik ise hepsini bahşeden yüce yaratıcıdır. İnsanlar da Allah’ın nimetleriyle hayatını devam ettiren, Allah’ın kullarıdır.

Buyurma, yok etme, öldürme, diriltme, azap etme ve mükâfat vermede Allah’ın hiçbir ortağı yoktur. Bu sebepledir ki bizler Rabbimize itaat etmek mecburiyetindeyiz. Bu itaatimizin faydası da yine bizleredir. Çünkü Rabbimizin bizim itaatimize bir ihtiyacı olmadığı gibi bizim isyanımızın da ona hiçbir zararı dokunmaz.

Günümüzde yeniden ortaya çıkan “uydurulmuş dinden indirilmiş dine dönmek” gibi süslü söylemlerle Hz. Peygamberi bir tarafa koymak, beyan ve tefsir görevini de sadece kendisinde görmek suretiyle Peygamber Efendimizi susturup onun yerine kendi görüş ve düşüncelerini dinmiş gibi sunmak isteyenlere prim vermememiz, Allah’a kayıtsız şartsız itaatin yanında son olarak göndermiş olduğu Hz. Muhammed’e de (s.a.a) -özellikle din konusunda- mutlak itaat etmemiz gerekmektedir.

Kur’an-ı Kerim’de Yüce Rabbimiz Peygamber Efendimize hitaben “De ki: "Eğer Allah'ı seviyorsanız bana uyun ki, Allah da sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın. Çünkü Allah çok bağışlayandır, çok merhamet edendir.”3 buyurarak, sevgisine nail olmanın yolunun Rasulüne itaat etmekten geçtiğini vurgulamıştır. Zira o Peygamber insanlara kendi içlerinden gönderilen, onlara Allah’ın ayetlerini okuyan, onları her türlü kötülükten arındıran, onlara kitabı, hikmeti ve daha bilmedikleri başka şeyleri de öğreten en son elçidir.

Hz. Peygambere nebevi öğretiler hususunda hiçbir Müslümana seçme hakkı da tanınmamış, Peygambere tam manasıyla teslim olunması gerektiği ayeti kerimede şöyle ifade edilmiştir.

“Allah ve Resûlü bir iş hakkında hüküm verdikleri zaman, hiçbir mü'min erkek ve hiçbir mü'min kadın için kendi işleri konusunda tercih kullanma hakları yoktur. Kim Allah'a ve Resülüne karşı gelirse şüphesiz ki o apaçık bir şekilde sapmıştır.”4

Sözlerimizi bir hadisi şerif mealiyle bitirmek istiyoruz:

“Kim Allah’a ve Rasulüne itaat ederse doğru yolu bulmuştur. Kim onlara isyan ederse ancak kendisine zarar verir. Allah’a hiçbir şekilde zarar veremez”

--------------------------

1 Teğabun, 64/12 
2 Âl-i İmrân, 3/31
3 Bakara, 2/151
4 Ahzab, 33/36