.
.
Ehlader Araştırma Bölümü
Mehmet TEKİN
Rahman ve rahim Allah’ın adıyla
“Artık kim zerre ağırlığınca bir hayır işlerse, onun mükâfatını görecektir. Kim de zerre kadar kötülük işlerse, onun cezasını görecektir.”
*
Sözlükte ‘son, son olan ve son gün’ anlamlarına gelen ahiret, İsrafil’in (as) Allah’ın emriyle kıyamet kopması için sura ilk defa üflemesiyle başlayacak olan dünyadan sonraki ebedi hayatın adıdır. İsrafil (as) ikinci defa sura üfledikten sonra insanlar yeniden dirilecekler ve hesaba çekileceklerdir. Dünyadaki iman ve amellerine göre de ceza veya mükâfat göreceklerdir.
Ahiret inancı iman esasları arasında yer alır. Ahireti inkâr etmek küfrün ve doğru yoldan sapmanın açık bir göstergesidir. Nitekim Yüce Rabbimiz; “….Kim Allah'ı, meleklerini, kitaplarını, peygamberlerini ve kıyamet gününü inkar ederse tam manasıyle sapıtmıştır” [1] buyurmaktadır.
Kur’an’da pek çok ayette dünya hayatının geçici, ahiretin ise baki olduğu, insanların geçici dünyevi zevklerine kanmamaları, daha hayırlı ve kalıcı olan ahiret mutluluğunu yakalamaları gerektiği vurgulanmaktadır. Bununla beraber dünya hayatının da ihmal edilmemesi gerektiği, çünkü ahiret hayatının dünya hayatında kazanılacağı, ahiretteki mutluluğun dünyadaki yaşayışa bağlı olduğu dile getirilmektedir. Bu gerçekleri Kur’an’ın farklı ayetlerinde şu şekilde görmekteyiz:
“Ey kavmim! Şüphesiz bu dünya hayatı, geçici bir eğlencedir. Ama ahiret, gerçekten kalınacak yurttur.” [2]
“Allah'ın sana verdiğinden (O'nun yolunda harcayarak) ahiret yurdunu iste; ama dünyadan da nasibini unutma. Allah sana ihsan ettiği gibi, sen de (insanlara) iyilik et. Yeryüzünde bozgunculuğu isteme. Şüphesiz ki Allah, bozguncuları sevmez.” [3]
“Fakat siz (ey insanlar!) dünya hayatını tercih ediyorsunuz. Oysa ahiret daha hayırlı ve daha kalıcıdır.” [4]
Yine başka bir ayet-i kerimede de mahşer gününün dehşetiyle kişinin dünyada iken en çok sevdiği kişilerden bile kaçacağı şu şekilde anlatılmaktadır:
“İşte o gün kişi kardeşinden, annesinden, babasından, eşinden ve çocuklarından kaçar. O gün, herkesin kendine yetip artacak bir derdi vardır. O gün birtakım yüzler parlak, güleç ve sevinçlidir. Yine o gün birtakım yüzler de keder bürümüş, hüzünden kapkara kesilmiştir. İşte bunlar kâfirlerdir, günahkârlardır.” [5]
Herkese dünyada yaptıklarının yazılı olduğu amel defterleri verilir. Amel defterleri cennetliklere sağdan cehennemliklere ise arkadan ve soldan verilir. Kiramen Kâtibin adı verilen melekler tarafından yazılan bu kitaplarda hiçbir şey eksik bırakılmamıştır. Kur’an’da bu gerçeğe şu şekilde işaret edilmektedir:
“Kitap ortaya konmuştur: Suçluların, onda yazılı olanlardan korkmuş olduklarını görürsün. ‘Vay halimize! Bu nasıl kitapmış! Küçük büyük hiçbir şey bırakmaksızın (yaptıklarımızın) hepsini sayıp dökmüş!’ derler. Böylece yaptıklarını karşılarında bulmuşlardır. Senin Rabbin hiç kimseye zulmetmez.” [6]
Zerre miktarı hayır işleyenin mükâfatını zerre miktarı kötülük yapanın da cezasını göreceği ve hiçbir adaletsizliğin olmayacağı o günde insana; ömrünü nerede tükettiği, gençliğini nasıl geçirdiği, malını nereden kazanıp nereye harcadığı ve bildiklerini uygulayıp uygulamadığı [7] özellikle sorulacaktır.
Bizler, yaratılış gayemize uygun, kendine, ailesine, yaşadığı topluma, insanlığa ve Allah’a karşı sorumluluk bilincine sahip, dünya ve ahiretini ihmal etmeyen, hayatını bir imtihan bilinciyle yaşayan, inançlı, inançlarının gereklerini hayatına yansıtan, güzel ahlakıyla örnek olan bir insan olmaya gayret etmeliyiz.
* * *
[1] Nisa, 4/136.
[2] Mü’min, 40/39.
[3] Kasas, 28/77.
[4] A’la, 87/16-17.
[5] Abese, 34-42.
[6] Kehf, 18/49.
[7] Tirmizi, Kıyamet 1.