Hz. Zeynep bizlere buyuruyor ki; (ferdi, ailevi ve topluluk bazında)..

Hani derler ya ‘söz söylenmez, sözler vardır sözün üstüne.’ İşte, bu sözler üstüne söz söylenemez sözler.. Kerbela'dan Kûfe'ye getirilince Kûfe pazar yerinde Zeynep Haykırıyor.. Ebede kadar herkese...!!!

"Ey Kûfeliler! Ey hilekâr ve ihanet edenler, İslam'ın ve Ehl-i Beyt'in takipçisi olduğunuzu sanıyorsunuz; ama imtihanı kaybettiniz, fitne ve imtihan zamanında böyle bir iş yaptınız. SİZİN DAVRANIŞLARINIZ VE SÖZLERİNİZ GÖNÜLLERİNİZLE AYNI DEĞİLDİ!

Gurura kapıldınız, iman ettiğinizi zannettiniz, devrimci olduğunuzu sandınız. Emirelmû'min'in takipçisi olduğunuzu sandınız, oysaki olayın aslı böyle değildi. Fitnelerin üstesinden gelemediniz, kendinizi kurtarmayı başaramadınız! Siz, TIPKI YÜN EĞİRİP İP YAPAN, SONRA TEKRAR İPİ ESKİ HALİNE EĞRİLMİŞ YÜNE YA DA PAMUĞA ÇEVİRMİŞ KİMSE GİBİSİNİZ! Basiretsizliğinizle, ortamı tanıyamamazlıkla, tüm yaptıklarınızı ve geçmişinizi yok ettiniz. Zâhirde imanlısınız ve devrimci iddialarda bulunuyorsunuz; ama bâtınınız boş ve muhaliflerin kötülüklerin karşısında dirençsizdir"

Zenep, Zeynep'tir Başkası Zeynep Olamaz..

Vay Zehra'nın, Zehra yürekli kızı

Ali'nin, Ali cesaretli kızı

Kerbela mektebinin, müdüresi

Cennet hatunlarının, hatun kızı

Sabrı çatlatan, sabırlar anası

Vay belâların, güzellik aynası

Kutsal Aşûra'nın, kutsal kalemi

En şanlı tarihin, özel sayfası

Kırbaç üstüne, vuruldu kırbaçlar.

Atıldı ateşli küller, hem taşlar.

Kanat gerdi, şehadet kervanına

Yaralı yüreğinden, şefkat akar!

Her asrın yezidi, adından korkar

Tahtları çatlarken, ödleri patlar

Parçaladı zillet, zincirlerini

Rasûl, torununa övgüyle bakar

ahmet HÜR doğan