20-05-2020 13:50
.jpg)
Yusuf'a Veda Vakti
Teslim eder on oğluna ardınca Yusuf’u,
Hep bekleyişte vardı derin bir teessüfü
Söyler ki bir veda edeyim içte bir sezi
Söyler bu son görüş olan evvelki son gezi
Sezmişti önceden söz edilmiş o imtihan
Yusuf’tan ayrılık olacaktır uzun zaman
Sevdaların genel işidir bil ki ayrılık
Vuslat için gereklidir aşkında sayrılık
Giydirdi gömleğin ona İbrahim’in o gün
Artık sığınca tam olarak koydu bir öğün
Miktarı bir taam ile ekmek de bohçaya
Elbet ilaveten su koyup geldi bahçeye
Giydirdi sonra gömleğin üstünde bir yelek
Şık bir yelekti Yusuf’a görsen yakıştı pek
Anlattı gömleğin de özelliklerin ona
Miras babamdan, ailemizden varır bana
İbrahim’indi, ateş-i Nemrud’a düştüğü
Vaktinde bağ ve bahçeye odlar dönüştüğü
Maruf, ve bil ki sonra gelip Cebreil Emin
İta Halil’e gömleği etmiş, demiş giyin
Ondan bu şanlı gömleği miras alır deden
Kimler Nebi seçilse Huda’dan bu cümleden
Onlar giyinseler bunu elbette tam sığar
Ondan bilindi Hazreti Yakup’a iftihar
Söyler oğulcuğum büyüyüyüp hem Nebi olur
Vuslatta hem huzuruna tüm hanedan gelir
Sen çok büyük hidayet olursun da halk için
Sayende gittiğin yere şamil olur bu din
Ancak hatırla her vakit Allah’ı ey oğul
Daim temizle kalbini, zikriyle salih ol
Çok eyle havkaleyle zikir çünkü ceddimiz
Etmişti, od içinde bükülmezdi kaddimiz
Zikretmesiyle odları döndürdü bahçeye
Allah’ı varsa kul neye muhtaç olur, neye?
Kûsâ denen şehirde iken ilk nübüvveti
Ken'an'a göçtü geldi ederken risâleti
Nuh'un cihanda yirmi ikinciydi nesli o
Allah'ı zikreden yine evvah nefesli o
Hud'un o onbirinci kuşaktan da oğludur
Allah'a bizlerin bütün ecdâdı bağlıdır
Hem Nuh da onbirinci kuşaklaydı Ademî
İsyan edince halk ona tufânla âlemi
Allah o demde kudreti gösterdi gark edip
Mahlûk için sefîneyi tevhîde bark edip
Bir dem dahî bu yer başıboş kalmamış idi
Bilginleriyle hakkı bu halk anlamış idi
Bir sonrakiyse sensin o bilginlerin oğul
Ardınca âilem sayısal yönledir çoğul
Allah sürekli gönderecektir Nebîleri
Artık nebîlerin de peşinden vasîleri
Tâ son nebî ve mürsele vaslolduğunda bu
İbrâhim'in duası tahakkuk bulur ki o
Rabb'inden istemiş idi bir doğru sözlü dil
Son ümmetinde âlemin elbette öyle bil
Zira ki Rabb tamamlayacaktır bu nûrunu
Fârân'ın öncesinde de Sâir'le Tûr'unu
Seçtikçe hânedânıma elbet şeref verir
Son şahsa vardırın diyerek bir hedef verir
Kaydâr neslinin yüce peygamberiyle bu
İş son bulur nübüvveti itmâm edince o
Artık o göçtüğünde vasîler gelir gider
Saysan da bil ki oniki insan, halîfeler
Onlar cihanda durduğu müddetçe yeryüzü
Mutlak işittirir bütün etrâfa hak sözü
Öyleyse sen bu gömleği ey Yusuf'um koru
Allah için tevekküle her hâli sen bürü
Senden bir isteğim de şu, aklında tut beni
Aklımdasın çıkartamam asla da bil seni
Ancak şu an denendi bu gömlek ve şimdi de
Giy bir ikinci gömleği zira bu sâyede
Bir muhtemel zarar gelecek olsa üstüne
Asmak pazında ilkini lâzımdır üstüne
Âtîde ağlayıp yapacakken hüzün evi
Bir his ve bir üzüntü içindeydi manevi
Gönderdi sonra Yusuf’u kardeşleriyle hem
Kalbinde vardı vasfı bulunmaz ne çok elem
Ayrılmadan az önce tutup bir kucakladı
Gözyaşlarıyla orda durup öyle bekledi
Teslim eder hasetçiye, takdiri bekleyip
Rabb'den hayırlı âkıbet ardından isteyip