Yusufiye Mesnevisi I. Bap IV. Fasıl

Ana Sayfası »
»
Yusufiye Mesnevisi I. Bap IV. Fasıl

Yusufiye Mesnevisi I. Bap IV. Fasıl

20-05-2020 13:50

Yusuf'a Veda Vakti

Teslim eder on oğluna ardınca Yusuf’u,

Hep bekleyişte vardı derin bir teessüfü

Söyler ki bir veda edeyim içte bir sezi

Söyler bu son görüş olan evvelki son gezi

Sezmişti önceden söz edilmiş o imtihan

Yusuf’tan ayrılık olacaktır uzun zaman

Sevdaların genel işidir bil ki ayrılık

Vuslat için gereklidir aşkında sayrılık

Giydirdi gömleğin ona İbrahim’in o gün

Artık sığınca tam olarak koydu bir öğün

Miktarı bir taam ile ekmek de bohçaya

Elbet ilaveten su koyup geldi bahçeye

Giydirdi sonra gömleğin üstünde bir yelek

Şık bir yelekti Yusuf’a görsen yakıştı pek

Anlattı gömleğin de özelliklerin ona

Miras babamdan, ailemizden varır bana

İbrahim’indi, ateş-i Nemrud’a düştüğü

Vaktinde bağ ve bahçeye odlar dönüştüğü

Maruf, ve bil ki sonra gelip Cebreil Emin

İta Halil’e gömleği etmiş, demiş giyin

Ondan bu şanlı gömleği miras alır deden

Kimler Nebi seçilse Huda’dan bu cümleden

Onlar giyinseler bunu elbette tam sığar

Ondan bilindi Hazreti Yakup’a iftihar

Söyler oğulcuğum büyüyüyüp hem Nebi olur

Vuslatta hem huzuruna tüm hanedan gelir

Sen çok büyük hidayet olursun da halk için

Sayende gittiğin yere şamil olur bu din

Ancak hatırla her vakit Allah’ı ey oğul

Daim temizle kalbini, zikriyle salih ol

Çok eyle havkaleyle zikir çünkü ceddimiz

Etmişti, od içinde bükülmezdi kaddimiz

Zikretmesiyle odları döndürdü bahçeye

Allah’ı varsa kul neye muhtaç olur, neye?

Kûsâ denen şehirde iken ilk nübüvveti

Ken'an'a göçtü geldi ederken risâleti

Nuh'un cihanda yirmi ikinciydi nesli o

Allah'ı zikreden yine evvah nefesli o

Hud'un o onbirinci kuşaktan da oğludur

Allah'a bizlerin bütün ecdâdı bağlıdır

Hem Nuh da onbirinci kuşaklaydı Ademî

İsyan edince halk ona tufânla âlemi

Allah o demde kudreti gösterdi gark edip

Mahlûk için sefîneyi tevhîde bark edip

Bir dem dahî bu yer başıboş kalmamış idi

Bilginleriyle hakkı bu halk anlamış idi

Bir sonrakiyse sensin o bilginlerin oğul

Ardınca âilem sayısal yönledir çoğul

Allah sürekli gönderecektir Nebîleri

Artık nebîlerin de peşinden vasîleri

Tâ son nebî ve mürsele vaslolduğunda bu

İbrâhim'in duası tahakkuk bulur ki o

Rabb'inden istemiş idi bir doğru sözlü dil

Son ümmetinde âlemin elbette öyle bil

Zira ki Rabb tamamlayacaktır bu nûrunu

Fârân'ın öncesinde de Sâir'le Tûr'unu

Seçtikçe hânedânıma elbet şeref verir

Son şahsa vardırın diyerek bir hedef verir

Kaydâr neslinin yüce peygamberiyle bu

İş son bulur nübüvveti itmâm edince o

Artık o göçtüğünde vasîler gelir gider

Saysan da bil ki oniki insan, halîfeler

Onlar cihanda durduğu müddetçe yeryüzü

Mutlak işittirir bütün etrâfa hak sözü

Öyleyse sen bu gömleği ey Yusuf'um koru

Allah için tevekküle her hâli sen bürü

Senden bir isteğim de şu, aklında tut beni

Aklımdasın çıkartamam asla da bil seni

Ancak şu an denendi bu gömlek ve şimdi de

Giy bir ikinci gömleği zira bu sâyede

Bir muhtemel zarar gelecek olsa üstüne

Asmak pazında ilkini lâzımdır üstüne

Âtîde ağlayıp yapacakken hüzün evi

Bir his ve bir üzüntü içindeydi manevi

Gönderdi sonra Yusuf’u kardeşleriyle hem

Kalbinde vardı vasfı bulunmaz ne çok elem

Ayrılmadan az önce tutup bir kucakladı

Gözyaşlarıyla orda durup öyle bekledi

Teslim eder hasetçiye, takdiri bekleyip

Rabb'den hayırlı âkıbet ardından isteyip

YORUMLAR

YORUM YAP

Henüz Yorum Yok !

Yazarın Diğer Yazıları