.
.
Kudüs’ün Gözyaşları
.
Ben, Kerbela gözüyle bakarım sana,
Toprağın kan kokar, rüzgârın ağıt,
Minareler suskun, kubbeler yorgun,
Ezanlar hüzünden yorulmuş artık.
*
Mescid-i Aksa’da secdeye varan,
Dizleri titrer mi mazlumların?
Taş duvarlar fısıldar gece,
Ahını duyar mı mazlumların?
*
Sokakların yetim, adın mahzun,
Yıldızlar bile titrer üstünde.
Kudüs, ey nur, ey kan, ey ateş,
Kaderin mührü kalbimizde.
*
Kudüs, mahzun bir yetim gibi,
Sessizce ağlar taş duvarında.
Ezanlar yankılanır derinlerde,
Hüzün gizlidir avlularında.
*
Mescid-i Aksa düşlerinde özgür,
Yıldızlar bekler sabahı yine.
Zeytin dalları hasretle bükülür,
Barış özlemi saklı kökünde.
*
Gözyaşın deniz, sabrın dağ,
Özgürlüğün için kaç asır daha?
Ey mukaddes şehir, ey kutsal sancak,
Ne zaman döner bahar sana?
*
Lakin bil ki vakt-i Allahu Ekber,
Gün doğar elbet aydınlığa.
Zincirler bir gün kırılacak,
Kudüs varacak muradına!
* * *
Ali Ekber
