BİSMİ SAHİB-UL KULUB
Bazen yetmez kelimeler, kalbine rücu edersin
Bazen kelimen heybendedir ama dilin yetmez, gözlerine hicret edersin
Bazen hiç beklemezsin bazı şeylerin olmasını, ama oluverir
Bazen de “olmuyor, olmuyor, olmuyor” diye döner durursun işte.
Bazen mutluluk kendiliğinden gelir, çat kapı, ansızın
Bazen naz yapar gelmez sen dilediğin kadar beklesen de
Bazen hiç hazırlık yapmadan mutlu olursun, damdan düşer gibi
Bazen yüzlerce hazırlık yaparsın gelmez, ne kadar beklersen bekle
Bazen bin dua edersin icabet bulmaz hiçbiri
Bazen dile gelmeden dua hâsıl olur temenna
Bazen dilencisin, sokak sokak gezersin
Bazen tüm şehir kapında yekser dilenci olur sen durusun öylece
Bazen gülebilmek için hasret çekersin, insan gülmeye de hasret mi kalır?
Bazen de kalbin taştan kopmuş bir parça olur, tenezzül etmezsin gülmeye
Bazen ruhunun masmavi gökyüzü rengini kaybeder, bir anda kapkara olur
Bazen nefeslerin yeni bilenmiş, ateşi bağrında bir kılıç gibi keskin olur
Bazen yaşamak adına ne varsa büsbütün kopasın gelir
Bazen de derin bir uykuda uyuyormuşsun gibi öylece gelir geçer
Bazen ne de çabuk geçiyor tüm geç kalmışlığın
“Nerdesin, Ne yapıyorsun”la işin olmaz, susarsın “Ne olur aşksız yaşama! Aşksız gönlün çabuk yaşlanır” diyorsun.
Bazen de uzaktan uzağa fısıldarsın kulağına, sanki bir Mecnun bir de Leyla
Kil-o kal-i medrese bitmez mi? Yetmez mi? Diyorsun hala
Niyaz namazından bıkmadın mı? Riya orucuna doymadın mı? Dersin sonra
Bazen de elinden tutup kızıl seccadeye oturtursun, elinde ne var ne yoksa
Bazen bir ayet salarsın diline, hafız edersin o dili o lafızla
Bazen bir ney verir ağlatırsın Mevlana yaparsın.
Bazen hasretin Neyistan’ında yakarsın tüm iddiaları
Bazen vuslatın ayrılığında icabet edersin tüm duaları
Bazen lal-ı leb-i yar olur leyl-i Leyla olursun
Bazen beni Mecnun eden Leyla gibi yok olursun
Hayat bu işte bir niyaza, bin naz olursun
Nazlı nazı çekmeyene nasıl zünnar olursun?
